فروش اینترنتی

به نظر می رسد که یکی از معضلات اصلی در سایت های فروش اینترنتی ایرانی مسأله اعتماد کاربران است. ذهنیت سنتی جامعه ایران که در خریدهای روزمره و یا بزرگ خود به شدت وابسته به آشنایی های اولیه و پیشینی میان خریدار و فروشنده است این موضوع را تشدید نموده است. باید توجه داشت که این امر ریشه در پارامترهای عمیق جامعه شناختی ایران دارد. هر جامعه انسانی در گذار به فرم مدرن، تغییرات گسترده ای را در رفتار و عمکردهای اعضایش تجربه می کند. این فرایند گذار روابط انسانی را از فرم روابط اولیه که شباهت زیادی به روابط خانوادگی دارد به فرم روابط ثانویه که بر اساس عقلانیت مدرن سامان گرفته است در بر دارد.

در مورد خرید های اینترنتی نیز این امر به صورتی دیگر، صادق است. مسأله اعتماد در ایران بیش از آن بر پایه ی ذهنیتی عقلانی باشد بر اساس روابط پیشینی میان فروشنده و خریدار است. به زبان دیگر، تأثیر کلام فروشنده ای که ارتباطی فراتر از یک فروشنده ی صرف با خریدار دارد (آشنایی قبلی و یا رابطه خانوادگی) هنوز بر مشخصات کالای مورد معامله سلطه دارد. در نتیجه اقناع نمودن فردی که تا کنون خرید اینترنتی نداشته برای اولین مرتبه ای که به خرید اقدام می کند، مانند غلبه بر نیروی انرسی جسمی صلب است که در حالت سکون قرار دارد. ما عمیقا اعتقاد داریم که هر فردی که یک بار با رضایت از اینترنت نسبت به تهیه کالا یا خدمات مورد نظر خود اقدام نماید، بر این نیروی سکون غلبه کرده و با توجه به مزایای بسیار استفاده از خدمات تجارت الکترونیک، مشتری دائمی این فناوری تازه خواهد شد. اما پرسش اینجاست که چگونه می توان این گام نخست را با صلابت برداشت؟
هر کمپین تبلیغاتی در حوزه ی فروش اینترنتی باید بر موضوع اعتماد کاربران متمرکز گردد. لازمه ی این امر تغییرات در فرایند فروش و انتقال پیام تبلیغاتی به وسیله ی ابزارهای جانبی دیگر است.

تحقیقات نشان می دهد که نرخ تبدیل در مورد سایت های اینترنتی در جوامع دیگر معمولا در حدود 2 تا 3 درصد تا 10 درصد است. تنها یک کمپین تبلیغاتی فعال و جسورانه می تواند این میزان را با بحران های مضاعفی که در ایران دارد، تا اندازه ی معقولی بالا کشیده و بازدهی آن را افزایش دهد. اما پرسش این است که آیا این جسارت در صاحبان این کسب و کارها وجود دارد یا نه؟